Projekat:

Susret

(podržan od Save the Children UK)

 

Svedočenje:
“Radili smo i te psihičke radionice... Prvo je bilo smorno, a onda smo se lepo upoznali... i onda smo radili na svojim problemima”

(Sever, 18 godina)

Gde

U Domu za decu lišenu roditeljskog staranja Jovan Jovanović Zmaj u Beogradu

Kada

U periodu od decembra 1999. do aprila 2001.

Ciljevi

  • smanjenje broja i težine psihosocijalnih smetnji dece i mladih lišenih roditeljskog staranja
  • pružanje pomoći u prevazilaženju traumatskih iskustava
  • olakšavanje socijalne integracije ove dece i mladih

Aktivnosti

Psihodramsko-muzičke radionice i socioterapijske radionice
Radionice su obuhvatile preko 60% dece smeštene u domu. Formirane su dve starosne grupe, grupa dece uzrasta od 8 do 12 godina i grupa adolescenata, uzrasta 13 –18 godina. Svaka grupa imala je po jednu psihodramsku i jednu socioterapijsku radionicu nedeljno u periodu od 17 meseci.

Rezultati

Broj i težina psihosocijalnih smetnji je smanjena kod najvećeg broja dece, što je mereno kroz posebne upitnike za korisnike i njihove vaspitače na početku i na kraju perioda realizacije projekta.

Rad na traumatksim iskustvima doprineo je ublažavanju njihovih dugoročnih posledica jer su ova iskustva u psihološkom smislu obrađena i u većem stepenu integrisana kao deo životnog iskustva a naročito u grupi adolescenata sa kojom je zbog većih kapaciteta za uvid rad na traumi dao značajnije rezultate.

Socioterapijska grupa omogućila je razvoj verbalizacije i kod dece i kod adolescenata što je rezultiralo boljem emocionalnom funkcionisanju u smislu olakšane verbalizacije emocija kao i redukciji agresivnog ponašanja kao posledice emocionalne napetosti.
Članovi obe grupe stekli su veštine nenasilne komunikacije pa je u toku realizacije i praćenja efekata projekta broj i intenzitet konflikata u domu smanjen.

Povišen je nivo samopouzdanja i samopoštovanja što se odrazilo i na odnos dece i mladih prema učenju i pohađanju nastave.

Kao rezultat odnosa sa voditeljima projekta i rada na poboljšanju komunikacije poverenje dece i mladih u odrasle je poraslo što je uticalo na poboljšanje odnosa štićenika doma i njihovih vaspitača.

Zahvaljujući poboljšanju psihološkog i emocionalnog statusa dece i mladih učesnika projekta kao i aktivnostima koje su korisnike projekta uključivale u kulturne i obrazovne aktivnosti u lokalnoj zajednici do izvesne mere je smanjena njihova socijalna izolacija u periodu trajanja projekta. Smatramo da je ovaj cilj dugoročan i zahteva dalju i kontinuiranu akciju koja bi podrazumevala promenu stava okružanja prema marginalizovanim grupama što prevazilazi mogućnosti ovog projekta.